(Grace Cary/Getty Images) als de pandemie is versleten, het idee dat de wereld de stopt SARS-CoV-2 virus volledig en teruggaan naar het pre-pandemische leven voelt steeds meer als een luchtkasteel.
Metongelijke vaccinatie-uitrol,gevaarlijke nieuwe varianten, en een 'normaal'dat voelt nog steeds duidelijk dystopisch, het idee dat we op een dag verlost zullen zijn COVID-19 lijkt een wens, zelfs dwaasheid.
Maar een nieuwe analyse door wetenschappers uit Nieuw-Zeeland suggereert dat we de hoop nog niet moeten opgeven. In een meta-analyse van eerdere studies, en kijkend naar vergelijkingen met pokken en polio, suggereert het team dat uitroeiing nog steeds mogelijk is, ook al zou het niet gemakkelijk zijn.
'Is COVID-19 ook potentieel uitroeibaar? Of is het onvermijdelijk endemisch dat het zich over de hele wereld heeft gevestigd?' schrijven de onderzoekers.
'Hoewel onze analyse een voorlopige inspanning is, met verschillende subjectieve componenten, lijkt het erop dat de uitroeiing van COVID-19 mogelijk wordt, vooral in termen van technische haalbaarheid.'
Hoewel op wereldschaal SARS-CoV-2 op zoek is naar heel erg hier om te blijven , op kleine schaal zijn sommige plaatsen erin geslaagd het virus uit te roeien - zelfs zonder vaccinatie.
Grote landen zoals China, Hong Kong en kleinere zoals IJsland en Nieuw-Zeeland slaagden erin het virus tijdelijk te elimineren voordat vaccins werden vrijgegeven, door gebruik te maken van grenscontrole, het dragen van maskers, fysieke afstand, testen en contacttracering.
Bovendien zijn we er al eerder in geslaagd om ten minste één menselijke ziekte volledig uit te roeien: pokken. Mensen leefden naast pokken voor 3000 jaar voordat een uitgebreide wereldwijde vaccincampagne erin slaagde het in de jaren '70 uit te roeien.
Polio is een ander succesverhaal van vaccinatie en (bijna) uitroeiing. Twee van de drie serotypes van poliovirus zijn wereldwijd uitgeroeid, en gevallen van wild poliovirus daalde met 99 procent van 1988 tot 2018 .
Dus, kunnen we hetzelfde doen met COVID-19? In de studie creëerde het team een driepuntsscoresysteem voor 17 eliminatievariabelen, zoals de beschikbaarheid van een veilig en effectief vaccin, de levensduur van de immuniteit, de impact van volksgezondheidsmaatregelen en effectief overheidsbeheer van berichten over infectiebeheersing.
Als ze naar deze variabelen keken, ontdekten ze dat COVID-19 28 van de 51 punten scoorde, vergeleken met polio die 26 van de 51 scoorde. Dit betekent dat we voor al die variabelen niet naar een perfecte score kijken, maar we hebben wel veel van de elementen die we nodig hebben om uitroeiing als haalbaar te beschouwen.
'In deze zeer voorlopige analyse lijkt de uitroeiing van COVID-19 iets meer haalbaar dan voor polio, maar veel minder dan voor pokken' het team concludeert .
Dit betekent dat het doel van uitroeiing veel moeilijker zou zijn dan wat het was voor pokken, maar het is niet helemaal onmogelijk.
Het team legt uit dat er zeker technische uitdagingen zijn voor het uitroeien van COVID-19 die niet zo belangrijk waren voor polio en pokken. Bijvoorbeeld aarzeling over vaccins en de snelle evolutie van virale varianten die de wereldwijde vaccinprogramma's kunnen overtreffen.
Er zijn ook de hoge kosten van het implementeren van vaccinatieprogramma's en het upgraden van gezondheidszorgsystemen, pluswild(of binnenlands)dieren die dienen als reservoir waarin het virus verder kan muteren.
Er zijn echter ook enkele voordelen aan het proberen om COVID-19 uit te roeien - zelfs als we het niet helemaal halen.
'Het upgraden van gezondheidssystemen om de uitroeiing van COVID-19 te vergemakkelijken, zou ook grote bijkomende voordelen kunnen hebben voor de bestrijding van andere ziekten (en inderdaad ook voor de uitroeiing van mazelen),' schrijft het team.
'Gezamenlijk kunnen deze factoren betekenen dat een 'verwachte waarde'-analyse uiteindelijk zou kunnen schatten dat de voordelen opwegen tegen de kosten, zelfs als uitroeiing vele jaren duurt en een aanzienlijk risico op mislukking heeft.'
Het onderzoek is gepubliceerd in BMJ Wereldwijde gezondheid.