(Towfiqu Barbhuiya/EyeEm/Getty Images) Mensen met prediabetes een hoger dan normale bloedsuikerspiegel hebben en soms - maar niet altijd - type 2 ontwikkelen suikerziekte . Artsen zouden dat risico nu beter moeten kunnen beheersen, dankzij een onderzoek dat zes verschillende subtypes van prediabetes identificeert.
In een analyse die 25 jaar aan gegevens en 899 individuen omvatte, waren onderzoekers in staat om deze zes subtypes te categoriseren via een reeks gedeelde biomarkers, waaronder glucosespiegels, levervet, lichaamsvetverdeling, bloedlipideniveaus en genetisch risico.
De zes subtypes (of 'clusters') brengen verschillende risiconiveaus met zich mee als het gaat om het ontwikkelen van diabetes type 2, en dat zou gezondheidswerkers moeten helpen bij het afstemmen van behandelingen op elkaar, evenals het beheersen van prediabetes en de secundaire problemen die daarmee gepaard gaan.
'Voor mensen met prediabetes was het tot nu toe niet mogelijk om te voorspellen of ze diabetes zouden krijgen en risico zouden lopen op ernstige complicaties zoals nierfalen, of dat ze alleen een ongevaarlijke vorm zouden hebben met iets hogere bloedglucosewaarden maar zonder significant risico ,' zegt medisch onderzoeker Hans-Ulrich Häring van het Duitse Centrum voor Diabetesonderzoek (of DZD).
Clusters 1, 2 en 4 vertegenwoordigen een laag diabetesrisico: het zijn deelnemers die geen overgewicht hebben, of wel overgewicht hebben maar een relatief gezonde stofwisseling hebben. Clusters 3, 5 en 6 zijn daarentegen gekoppeld aan een verhoogd risico op diabetes en secundaire ziekten.
Degenen in cluster 3 produceren van nature te weinig insuline en vertonen ook andere biomarkers zoals hogere intima-media dikte (IMT) in hun slagaders. Cluster 5 omvat mensen die beter bestand zijn tegen de effecten van insuline en ook met grotere hoeveelheden levervet.
Degenen in cluster 6 hebben hogere niveaus van bepaalde soorten lichaamsvet (viscerale en renale sinus). Hoewel deze personen een lager risico hebben op het ontwikkelen van diabetes in vergelijking met clusters 3 en 5, is er een hoger sterfterisico en meer kans op nierfalen in deze groep.
(DZD)
'Net als bij manifeste diabetes zijn er ook verschillende ziektetypes in het voorstadium van diabetes, die verschillen in bloedglucosewaarden, insulinewerking en insulinesecretie, lichaamsvetverdeling, levervet en genetisch risico,' zei diabetoloog Robert Wagner , van DZD.
Om hun resultaten verder te verifiëren, vergeleken de onderzoekers hun gegevens met een analyse van 6.810 records die in het VK waren verzameld als onderdeel van een ander project. Dezelfde subtypes of clusters werden daar geïdentificeerd, met behulp van vergelijkbare markers en methoden.
Weten hoe mensen verschillen in hun kans op het ontwikkelen van ziekten, diabetes en complicaties, maakt een groot verschil in vergelijking met het op één hoop gooien van iedereen in dezelfde prediabetesgroep. Specifieke behandelingen kunnen aan specifieke risicogroepen worden gegeven.
Nu het aantal mensen dat diabetes ontwikkelt toeneemt – kunnen er wereldwijd zo veel zijn als 700 miljoen individuen met diabetes type 2 tegen 2045 – en de aandoening die al miljoenen doden per jaar veroorzaakt, is het belangrijk om zo snel mogelijk te handelen.
'Vervolgens zullen we in prospectieve studies eerst nagaan in hoeverre de nieuwe bevindingen toepasbaar zijn voor de indeling van individuele personen in risicogroepen' zegt diabetoloog Andreas Fritsche , van DZD.
Het onderzoek is gepubliceerd in Natuurgeneeskunde .